WWW.TOCZEN.PL

[nenya]

Znalazłam na forum o hashi ciekawy artykuł, mam nadzieję, że nie potraktujecie tego jako straszaka i nie odstawicie sterydów!

To po prostu wytłumacznie dlaczego mamy prawo mieć te swoje stany depresyjne, kłopoty z pamięcią, itp.
Oprócz choroby podstawowej dokładają się do tego sterydy, ale po wnikliwym przeczytaniu okaże się że to wcale nie tak częste przypadki...

Dla mnie tam to alibi - za mój brak mobilizacji do pracy i totalne leniestwo mogę teraz winić encorton (i tak już wcześniej to robiłam )

Zaburzenia psychiczne u osób leczonych glikokortykosteroidami

W następstwie podawania egzogennych hormonów glikokortykosteroidowych [hormonu adrenokortykotropowego (ACTH), kortyzolu, prednizonu, prednizolonu, metyloprednizolonu, jak również sporadycznie beklometazonu przyjmowanego w sposób wziewny] mogą wystąpić różnorodne objawy i zaburzenia psychiczne. Ogółem zaburzenia te stwierdza się u 25% osób leczonych glikokortykosteroidami. Obraz kliniczny zaburzeń psychicznych w trakcie leczenia glikokortykosteroidami różni się od zaburzeń występujących wendogennej hiperkortyzolemii w przebiegu choroby lub zespołu Cushinga.

W trakcie stosowania glikokortykoidów najczęściej opisuje się zaburzenia
afektywne: depresję (41% zaburzeń psychicznych w trakcie leczenia) i manię (28%) oraz stan mieszany (6%). Depresja występuje więc tutaj znacznie rzadziej niż w endogennej hiperkortyzolemii (choroba lub zespół Cushinga). Wśród objawów depresji na plan pierwszy wysuwają się zaburzenia poznawcze (zaburzenia pamięci i uwagi), niska samoocena, poczucie beznadziejności i winy. Objawy te mają tutaj większe znaczenie diagnostyczne niż zmiany łaknienia, zaburzenia snu i anhedonia, ponieważ te ostatnie wiązane są przez lekarzy i pacjentów z chorobą podstawową. Obok zaburzeń afektywnych w przebiegu stosowania glikokortykoidów mogą wystąpić również zaburzenia lękowe z objawami wewnętrznego napięcia, kołatania serca i drżenia, mogą pojawić się nawet napady paniki. Te objawy mogą być mylnie interpretowane jako wynikające z choroby podstawowej. 14% zaburzeń psychicznych występujących w trakcie stosowania glikokortykoidów stanowią tzw. psychozy sterydowe. Ich obraz kliniczny jest bardzo zróżnicowany, wystąpić mogą m.in. zaburzenia spostrzegania (omamy słuchowe i wzrokowe), niepokój psychoruchowy, urojenia nihilistyczne, paranoidalne i wielkościowe, a ponadto zaburzenia pamięci, niedostosowanie afektu i zaburzenia toku myślenia.

W przebiegu leczenia glikokortykoidami występują także zaburzenia czynności poznawczych (zaburzenia koncentracji uwagi, pamięci, spowolnienie procesów psychicznych). Ostatnio wykazano, że przewlekła ekspozycja na wysokie stężenia glikokortykosteroidów powoduje zaburzenia pamięci.

Zależność pomiędzy dawką glikokortykosteroidów a występowaniem zaburzeń psychicznych została dobrze udokumentowana. Dawka dobowa prednizonu (lub jego ekwiwalentu w innej postaci) poniżej 40 mg wiązała się z wystąpieniem zaburzeń psychicznych u 1,3% chorych, dawka 41-80 mg/d - u 4,6% chorych, stosując natomiast dawkę powyżej 80 mg stwierdzano zaburzenia psychiczne u 18,4% pacjentów. Według licznych autorów dawka stosowanych kortykosteroidów
nie ma związku z czasem wystąpienia zaburzeń psychicznych, długością ich trwania i nasileniem, natomiast w opinii innych istnieje istotny związek
pomiędzy dawką i symptomatologią kliniczną - im większa dawka, tym cięższe objawy zaburzeń psychicznych. Jeżeli wystąpią zaburzenia psychiczne w trakcie leczenia glikokortykosteroidami, to u 2/3 chorych rozpoczynają się one w ciągu pierwszego tygodnia leczenia glikokortykoidami, a niemal 90% zaburzeń psychicznych rozpoczyna się ciągu pierwszych 6 tygodni leczenia.
Średni wiek pacjentów z zaburzeniami psychicznymi występującymi w trakcie stosowania glikokortykoidów wynosi 40 lat (co wynika prawdopodobnie z faktu, że choroby wymagające leczenia glikokortykosteroidami występują głównie w tym
wieku). Zaburzenia psychiczne posterydowe są częstsze u kobiet (6:1), w
znacznej mierze w wyniku częstszego występowania u kobiet chorób wymagających leczenia glikokortykoidami, głównie reumatoidalnego zapalenia stawów.

Nie wyjaśniono dotychczas roli schorzenia podstawowego w kształtowaniu
podatności na wystąpienie zaburzeń psychicznych w trakcie stosowania
glikokortykoidów. Badania w dużej grupie pacjentów z zapaleniem nerwu
wzrokowego wskazują, że krótkotrwałe stosowanie glikokortykosteroidów u młodych, zdrowych somatycznie dorosłych jest względnie bezpieczne.
Niektóre schorzenia jak np. toczeń układowy wiążą się ze zwiększonym ryzykiem wystąpienia powikłań psychiatrycznych, ale większość objawów związanych jest raczej z chorobą podstawową, a nie jest następstwem stosowania glikokortykosteroidów. Występowanie w przeszłości zaburzeń psychicznych lub występowanie takich zaburzeń u członków rodziny pacjenta uważane było ongiś za przeciwwskazaniem do stosowania glikokortykoidów, ale nie potwierdzono tego w późniejszych badaniach. W opinii Browna i wsp. niezbędne jest przeprowadzenie badań nad znaczeniem długości leczenia glikokortykosteroidami i obciążenia zaburzeniami psychicznymi jako czynnikami ryzyka wystąpienia zaburzeń psychicznych w trakcie kortykoterapii.

Gdy w trakcie leczenia glikokortykoidami wystąpią objawy zaburzeń
psychicznych, najczęstsza i najbardziej zachowawcza interwencja polega na zmniejszeniu dawki glikokortykosteroidów lub ich odstawieniu. Dotyczy to większości zaburzeń psychicznych i doprowadza do ich ustąpienia.
Decyzja o przerwaniu podawania glikokortykosteroidów w przypadku wystąpienia zaburzeń psychicznych jest trudna. Jeśli zaburzenia psychiczne są następstwem choroby somatycznej a nie leczenia, odstawienie tych leków powodować może pogorszenie stanu ogólnego. Należy rozważyć bilans ryzyka i zysku (risk/benefit judgement) związanego z możliwością komplikacji psychiatrycznych, a z drugiej strony ryzyka związanego z leczeniem.

Leczenie farmakologiczne zaburzeń psychicznych jest bezwzględnie wskazane W badaniach nad farmakoterapią zaburzeń psychicznych w psychozach spowodowanych kortykoterapią stwierdzono, że zastosowanie neuroleptyków powodowało wystąpienie szybszej i większej poprawy stanu psychicznego tak leczonych pacjentów w porównaniu z chorymi, u których postępowanie polegało jedynie na przerwaniu podawania glikokortykoidów. W przypadku wystąpienia manii zmniejszano dawki glikokortykosteroidów i dołączano neuroleptyki (haloperidol, chlorpromazyna). Obecnie istnieje też możliwość stosowania nowej generacji neuroleptyków. Podkreśla się, że powodują one mniej działań ubocznych. Dane na temat stosowania trójpierścieniowych leków przeciwdepresyjnych (TLPD) w leczeniu depresji w przebiegu podawania glikokortykoidów są nieliczne. Opisywano niekorzystny efekt leczenia TLPD (znaczne pogorszenie stanu psychicznego - nasilenie niepokoju, wystąpienie objawów psychotycznych) u osób z depresją w przebiegu leczenia glikokortykoidami i korzystny efekt stosowania fluoksetyny u pacjentów z depresją w przebiegu leczenia glikokortykoidami. Nie przeprowadzono dotychczas systematycznych badań dotyczących skuteczności selektywnych inhibitorów wychwytu zwrotnego serotoniny (SSRI) oraz innych leków przeciwdepresyjnych nowej generacji w depresjach spowodowanych podawaniem
glikokortykosteroidów. W przedłużającej się depresji lub depresji z dużym
ryzykiem samobójstwa dobre efekty daje kuracja elektrowstrząsowa.

Zaburzenia procesów poznawczych w trakcie stosowania glikokortykoidów wiążą się z uszkadzającym działaniem glikokortykosteroidów na hipokamp. W opinii Brown i wsp. wskazane byłoby przeprowadzenie badań nad zastosowaniem tianeptyny oraz fenytoiny w zapobieganiu i leczeniu zaburzeń poznawczych związanych z uszkadzającym wpływem glikokortykosteroidów na hipokamp.

Rokowanie w zaburzeniach psychicznych spowodowanych stosowaniem
glikokortykosteroidów jest dobre. Właściwe postępowanie terapeutyczne,
uwzględniające chorobę podstawową i opisane wcześniej czynniki kliniczne,powoduje u 90% pacjentów ustąpienie objawów zaburzeń psychicznych w ciągu 6 tygodni od jego wdrożenia.
------

jak tylko zdobędę namiary na autorów i źródło tego artykułu to je tu zamieszczę

[Monika B]

No i masz potwierdze artykulu w calosci......
Ja mialam .......mam wiekszosc z tych objawow ktore wystepuja przy podawaniu sterydow.......
Depresje.......dosyc czeste......
zaburzenia swiadomosci.......
niska samoocena
Lenistwo.........oraz zupelny brak zainteresowan...sprwami dalszymi...
leki.....bez powodu.......
trzesace sie rece......
Zglaszam sie na ochotnika.......do badan .......tylko kto to przeprowadzi
Mysle ze wiekszosc z nas w roznym nasileniu ma takie objawy.....
i musimy zdawac sobie sprawe z tego ze to nie z nami jest cos nie tak .......to tylko leki.....ale jak objawy sie nasilaja ..trzeba siegnac .....znowu po nastepne.....leki.....uuufffff.
Niestesty cos za cos.....albo my z lekami ...albo swiat bez nas.....
Tylko czasami cierpia na tym nasi najblizsi......chwala im za cierpliwosc.....
bo czasami trudno z nami wytrzymac
Nenya.....prosze o ciag dalszy........
Monika

[nenya]

nie ma ciągu dalszego...czekam na odzew osoby która to znalazła, może coś się jeszcze znajdzie.

problem z nami jest taki, że czasami b.b.b. trudno odróżnić objawy choroby podstawowej od skutków ubocznych leków.
to jest prawdziwe wyzwanie!

[Dagmara]

Wszystko sie zgadza, tylko na szczęście w niewielkim stopniu. Własciwie gdyby nie świadomość dlaczego tak się dzieje, to mogłabym pomysleć, że już taka jestem, raz humorzasta raz leniwa. W pracy mam opinię roztrzepanej, niby wszystko ok, ale potem okazuje się, że tu trzeba poprawić i ówdzie też, najgorzej, że czasem kilkakrotnie to samo. Tylko Najwyższy raczy wiedzieć jak strasznie sie staram, żeby chociaż czasem coś wyszło dokładnie tak jak powino a im bardziej sie staram, żeby wyszło ok, tym oczywiście efekt jest gorszy. Potem kanał, jaka beznadzieja i tak w kółko. Wszystko urasta do rangi problemu roku, np jak zaplanowac kolejność zajęć. Chyba trzeba po jakieś leki się zglosić, bo zwariuję.

[Dagmara]

Znalazłam autora artykułu
Autor: Aleksandra Suwalska, Dorota Łojko
Data: 2005-04-22
Źródło: "TERAPIA" NR 12 (159), GRUDZIEŃ 2004
i jeszcze
Suwalska A. i wsp.: Zaburzenia psychiczne podczas leczenia glikokortykoidami. Psychiatria Polska 2002/2.

[nenya]

o super! wielkie dzięki, teraz nie ma wątpliwości że to nie są wymysły.
a terapia i eskulap są niedostępne bez rejestraji, szkoda

[Dagmara]

[nenya]

oki, dzięki!
poprawiłam lekko twój post bo się nam forum rozciąąągnęło!
teraz jest fajnie, i wszystko jasne

[zuzka]

o boże dziewczyny, powiedzcie mi jeszcze , czy w przypadku takich zagrożeń które występuja w miare często przy tych sterydach, człowiek zachowuje sie inaczej? i czy w tej terapii można prowadzić samochód? bo zaczynam sie znowu bać wiecie, sądziłam że przygotowałam w miarę swą świadomość do konieczności pogodzenia sie z motylkiem w przypadku potwierdzenia diagnozy,ale ewentualne zmiany psychiczne nie będę w stanie zaakceptować, chyba sie rozrycze ... ja nie bede mogla przecież pracować ....to dla mnie bedzie oznaczać koniec .
_________________
Walcz o swoje do szczęścia prawa
Niech świat się wali - Ty się nie poddawaj

[nenya]

ależ jak często??
1% to malutko przecież! więcej niż 40 mg to dawki na ogół krótko stosowane, najczęściej schodzi się do minimalnych podtrzymujących, u każdego trochę inaczej, ale ja bym nie demonizowała tak tych sterydów!

faktycznie chodzi raczej o pewną skłonność do obniżonego nastroju, problemów z koncentracją, pamięcią, ale to trdno odróżnić od symptomów choroby przewlekłej.
zwłaszcza np. tocznia układowego który zaatakował układ nerwowy.

ale nad wszystkim da się jakoś zapanować, jak nie wsparciem psychologicznym bliskich i znajomych, to trzeba skorzystać z pomocy fachowców.

sterydy ratują nam życie i bilans korzyści powinien przeważać nad ryzykiem i skutkami ubocznymi.
na ogól tak właśnie jest.
nie martw się na zapas!

żyjesz na prochach prawie zupełnie normalnie, z samochodem nie ma problemów.
warto wiedziec o pewnych prawidłowościach i zaleceniach np. dietetycznych by minimalizować skutki uboczne i tyle.

ale przecż jeszcze nie wiadomo czy dostaniecz steerydy, może skończyć sie przecież na łagodnym plaquenilu i wszystko wróci do normy.
lekarze zdecydują.

[zuzka]

dzieki nenya masz racje niepotrzebnie panikuje, jak to mówią jeszcze dzik w lesie a ja już mięso dzielę, wpadam w panike i bez sterydów..sory, juz sie przywołalłam do porządku
_________________
Walcz o swoje do szczęścia prawa
Niech świat się wali - Ty się nie poddawaj

[nenya]

a masz pełne prawo, potrzebujesz czasu i sobie wszystko pomału ułożysz w głowie!
doptuj się a my cie będziemy uspokajać i doprowadzać do ładu rozkołatane serducho.

po to się tu m.in. spotykamy

[zuzka]

jesteście nadzwyczaj wyrozumiałe i kochane, nenya, czy wy stosujecie jakąś suplementacje, bo nic nie mówicie na ten temat, czy jakieś produkty naturalne dowitaminizowujące, oczyszczające z toksyn są potrzebne, czy kłócą się z założeniami terapii?
_________________
Walcz o swoje do szczęścia prawa
Niech świat się wali - Ty się nie poddawaj

[Monika B]

Zazwyczaj .....mozna prowadzic samochod......jesli choroba nie jest zaawansowana.....mozna pracowac.......
Na mnie nie patrz bo z 40 encortonu zadko schodze .....ale to inna sprawa
Zmiany nastroju sa tutaj w miare czeste ale przy nowoczesnych lekach niczego nie ograniczaja......
O terapiach.....dodatkowych .....to wszystko okaze sie na dalsza mete......
Nie panikuj ..wszystko bedzie dobrze.......lub prawie dobrze
Monika.

[zuzka]

cześć moniczko, czasem zapominam się jakie motto sobie obrałam, ale trudno znieść mi myśł, że musiałabym zaprzestać wykonywania pracy którą uwielbiam i która daje mi utrzymanie / jestem osobą samotnie wychowującą dziecko/ a do wykonywania której niezbędny jest mi samochód. jednak staram sie już nie puszczać emocji
_________________
Walcz o swoje do szczęścia prawa
Niech świat się wali - Ty się nie poddawaj