WWW.TOCZEN.PL

[Tiberium]

ZAGROŻENIA ZDROWOTNE WYNIKAJĄCE ZE SZCZEPIEŃ PROFILAKTYCZNYCH.



Nelly Radwanowska-Amejgag,
Szczepienia profilaktyczne , jeden z najgorętszych tematów współczesnej medycyny.Zajmuje on ostatnio wiele miejsca w prasie i internecie.Kontrowersyjność opinii wynika, jak to zwykle bywa, z niespójności “interesów” propagatorów i oponentów skuteczności i celowości masowego przeprowadzania szczepień ochronnych. Od najwcześniejszych lat jesteśmy masowo poddawani coraz większej ilości metod profilaktycznych, obiecujących nam nieszkodliwe i niemalże pewne zabezpieczenie przed groźnymi chorobami zakażnymi.

Ile jest w tym prawdy możemy się przekonać na podstawie własnych , niekoniecznie dobrych doświadczeń , jak również wyników szeroko zakrojonych badań naukowych.

W codziennej praktyce lekarz homeopata nierzadko stoi przed wyborem metody profilaktyki godnej polecenia , a więc skutecznej. Prawnie zaakceptowane i rozpropagowane na szeroką skalę szczepienia ochronne moga być przyczyną bardzo grożnych skutków ubocznych upośledzających zdrowie pacjenta, których nie zawsze udaje się zlikwidować.

Wieloletnia ocena skuteczności i szkodliwości tej metody profilaktyki, przeprowadzana przez naukowców reprezentujących stricte naukowe gremium medyczne,pozwoliła na wyciągnięcie obiektywnych wniosków i zmusza do głębokich refleksji i zastanowienia nad celowością dalszego ich stosowania.Z większości raportów opisujących efekty uboczne szczepień(EUS) masowo stosowanych szczepień wynika jasno, że mogą one wywoływać szereg miejscowych i ogólnych konsekwencji, rozwijających się niedługo po zaszczepieniu, albo póżniej.

Najwiecej osób rozwija po szczepieniach miejscowe stany zapalne skóry,gorączkę, poddenerwowanie,zmęczenie,uogólnione wysypki pokrzywkowe, zapalenie spojówek,

kaszel i/lub katar.

Wśród powikłań znacznie powazniejszych zarejestrowano drżenia obwodowe, aseptyczne zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych, zespół Guillain-Barre,wstrząs anafilaktyczny,

stwardnienie rozsiane,artropatie i przewlekłe zapalenie stawów.

Trwałe uszkodzenia ,jakimi są np. konsekwencje zapalenia opon mózgowych czy bezpośrednie zagrożenie życia ,jakim jest szok anafilaktyczny, powinny chyba skłaniac nie tylko do refleksji..

Mniej dramatyczne EUS są zwykle interpretowane jako “normalne” reakcje układu odpornościowego w odpowiedzi na podany czynnik chrobotwórczy w zminimalizowanej formie.

Oficjalnie, tylko symptomy, które pojawiają się w ściśle określonym (kilka dni lub tygodni)od momentu szczepienia czasie sugerują zwiazek przyczynowy tych zdarzeń.Objawy rozwijające się wolniej lub pojawiające się póżniej od chwili zaszczepienia nie podlegają weryfikacji ,a tym bardziej analizie statystycznej w kontekście badania związków przyczynowych.

W Niemczech, w 1991 roku zarejestrowano , iż 1870 pacjentów zgłosiło się do lekarzy I -szej pomocy z objawami EUS(1). W kolejnym , 1992 roku zarejestrowano 3407 ofiar ”profilaktyki prozdrowotnej”(2).To oznacza , ze aż 20% ze 100 tysięcy nowo zaszczepionych osobników rozwija choroby poszczepienne!Tak więc szacuje się , że co najmniej 170 osób padnie ofiarą tej metody.

Długoterminowe zbieranie danych dotyczących efektów poszczepiennych wymagałoby stosunkowo dużych nakładów finansowych i szczegółowych obserwacji na przestrzeni miesięcy Wyniki takich badań można by było uznać za wiarygodne statystycznie, gdyby poddano dłuższej obserwacji znamiennie duze grupy ludzi szczepionych i nieszczepionych, co jak wiadomo jest trudne do realizacji.Ponadto zdajemy sobie wszyscy sprawę, że badania na szeroką skalę, a więc kosztowne są przeprowadzane jedynie przez duze koncerny farmaceutyczne, w których interesie jest wykazywanie “plusów,”a nie poszukiwanie ewentualnych “minusów” sprzedawanych masowo szczepionek

Najbardziej miarodajnym miernikiem występowania EUS byłby szczególowy długoterminowy rejestr stanu zdrowia pacjentów zaszczepionych, co praktycznie nie jest niemożliwe.

W artykule redakcyjnym J Med Microbiol(3) czytamy:”wskażniki zapadalności na poszczepienne zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych(ZOM-R) na podstawie wyników badań wieloośrodkowych różnią się znamiennie.Może to być spowodowane róznicami w obiektywizmie osób przeprowadzających obserwacje”.Ten komentarz odnosił się do badań nad wpływem szczepionki MMR w Wielkiej Brytanii. Autorzy wykazali, że ryzyko aseptycznego ZOM-R nie miesci się, jak uprzednio donoszono, pomiędzy 0,4 a 10 na milion szczepionych Okazało się ,ze liczba ta wynosi 1 do 11 na tysiąc osób szczepionych(4).Masowy charakter szczepień MMR daje w związku z tym statystycznie przerażające wskazniki dotyczące powikłań(5).

“Ewolucja” szczepionek.

Należy sobie uświadomić, że szczepy wirusów zawartych w szczepionkach nie są jednorodne, ale zawsze są to zywe, aczkolwiek atenuowane(osłabione)wirusy odry,polio, różyczki, grypy, żółtej febry,ospy wietrznej, itd..

Osłabianie zjadliwych , dzikich szczepów w celu produkcji szczepionki jest czysto empirycznym procesem.Wirus jest poodawany “pasażowaniu” poprzez różne kultury komórek w nie-optymalnych warunkach wzrostowych.Dzięki temu zmienia on swą specyfikę, pozostając nadal żywym.Mechanizm prowadzący do osłabienia wirusa nie jest dokładnie poznany.Po dokonaniu atenuacji przeprowadza się badania nad bezpieczeństwem, reaktywnością i skutecznoscia na zwierzetach laboratoryjnych i ochotnikach.Ten proces nie uległ zasadniczo zmianie od czasów wczesnych eksperymentów Pasteura ze szczepionkami wscieklizny(6).Poprzez poddawanie szczepów wirusa oddziaływaniu powietrza wywoływał ich osłabienie. Ta właśnie metoda uczyniła Pasteura sławnym a jednocześnie zniesławionym, bowiem wielu ludzi zmarło w konsekwencji zaszczepienia(7).

W przypadku szczepień zawierających wirusa krowianki (ospy prawdziwej), wykreślonych z kalenarza szczepień przed kilkoma laty, pochodzenie wirusa było zupełnie nie znane.Otóz pierwotnie wytworzona szczepionka, była “transferowana”przez kolejne pokolenia szcepionych dzieci, bowiem nie było metody na właściwe jej zakonserwowanie na przestrzeni tak długiego czasu.Proces rekultywacji w organizmach krowich był jedyną skuteczną w owych czasach metodą. W międzyczasie atenuację szczepionki uzyskiwno poprzez przechodzenie jej poprzez tysiące ludzkich organizmów.Można sobie wyobrazić jak niebezpieczny był to proces bowiem nie tylko wirus krowianki był w ten w posób transferowany ale równiez wiele innych chorób infekcyjnych osób z całego “łańcucha przenosicieli”.W konsekwencji tego procesu szczepionka jest molekularnie i biologicznie rózna od wirusa ospy, jak tez wirusa krowianki(8) .

W obecnych czasach istnieje ogromna róznorodność szczepionek w związku z różorodnością procesów produkcyjnych przeprowadzanych w rywalizujących ze sobą koncernach farmaceutycznych.Pomimo to nadal wiedza na temat molekularnych aspektów aktywności szczepionek jest niekompletna.Wirus naturalny jest nie do rozróżnienia od atenuowanego metodami serologicznymi.Jedynie poprzez nowoczesne techniki sekwencjonowania genów idendyfikacja szeregu róznic pomiędzy szczepionkami stała się mozliwa w ostatnich latach.Jednak nadal nie wiadomo dlaczego jeden szczep jest bardziej reaktywny od drugiego oraz jaki wpływ mają genetyczne różnice pomiędzy szczepami na proces ich osłabiania.

Wstrzyknięcie żywego atenuowanego wirusa niesie za sobą szereg niepoznanych i niemozliwych do pomiaru zjawisk, których nie jest w stanie oszacować w sensie jednostkowym.Wiara pacjentów w obiecywane korzyści oparte na podstawie statystycznie “obrabianych” wskażników pozostaje nadal niezachwiana, bowiem masowy charakter oceny konsekwencji szczepień pozwala koncernom farmaceutycznym zwrócić celowo uwagę na większośc a sprytnie pominąć mniejszość, której po prostu nie widac w graficznie opracowywanych danych na cele marketingowe.

Nie znane sa dokładnie długoterminowe konsekwencjeszczepień ,bowiem wszystkie badania skupione są praktycznie jedynie na obserwacjach krótkoterminowych. Jak wiadomo reakcja na szok , jakim jest szczepienie, zawsze będzie odzwierciedlona w postaci przejściowego wzrostu różnych parametrów układu odpornosciowego we krwi. Tak jak w czasie wojny , na początku obserwuje się dużą aktywność z racji jeszcze niewyczerpanych sił i pełnej armii.A co dzieje się po dłuzszym czasie? Dobrze wiemy, ze spustoszenie, choroby i brak sił do walki.

Wazne jest uświadomienie sobie, iż reakcja układu immunologicznego w odpowiedzi na szczepienie nie jest dokładnie przez naukę poznana i nie da się przewidzieć w kontekście indywidualnej jednostki.Często obserwowano, że poziom przeciwciał nie jest odbiciem odpornosci organizmu na daną chorobę(8).Aczkolwiek istnieje obecnie duża ilość danych eksperymentalnych w zakresie poznania róznych mechanizmów odpowiedzi komórkowej i humoralnej, nadal wiedza na temat konkretnej roli cell mitigated immune response w odpowiedzi na infekcję izolowanymi patogenami w orgenizmie ludzkim jest tylko fragmentaryczna(8).

Najistotniejsze wnioski , które można wypunktować na podstawie przedstawianych wyników badań naukowych brzmią mało optymistycznie:

-własciwosci szczepionki, prowokujacej potencjalną chorobę są nieznane (Struktura genomu nie jest znana),

-reakcje systemu immunologicznego pod wpływem wstrzykniętej szczepionki nie została jeszcze dokładnie poznana,

-dalsze konsekwencje sprowokowania sztucznego zaburzenia stanu równowagi w układzie immunologicznym pod wpływem szczepienia sa zupełnie niezbadane.



Późne konsekwencje szczepień.

Występowanie artralgii poszczepiennychnotowano od czasu pierwszych badań nad szczepionką różyczki .Dane wykazały , iż istnieje bezpośredni zwiazek przyczynowy pomiędzy szczepionką szczepu rózyczki RA 27/3 a zachorowaniem na przewlekłe zapalenie stawów u kobiet(13).

Kolejne badania zaszczepionych dzieci wykazały możliwość wystąpienia nawrotowego zapalenia stawów , w ciągu co najmniej 36 miesięcy od podania szczepionki(16).

Chroniczne i nawracające schorzenia artretyczne nierzadko występuja równolegle z innymi chorobami tkanki łącznej , których podłozem jest spaczone funkcjonowanie układu immunologicznego, z wytwarzaniem przeciwciał przeciw własnemu organizmowi.Szczególnie obserwowano związek z takimi chorobami jak toczeń trzewny, twardzina układowa,polymyositis(17),reumatoidalne zapalenie stawów.

Współczesnie stale wzrastające wskażniki obrazujące zapadalność ludzi na różne choroby o podłożu autoimmunologicznym sugerują możliwośc związku tego zjawiska ze stale rosnącą ilością coraz to nowych szczepień. Weźmy choćby pod rozwagę rosnącą częstotliwość choroby Hashimoto (przewlekłe zapalenie tarczycy),Graves-Basedowa z nadczynnością tarczycy, bezpłodności u mężczyzn, przedwczesnej menopauzy, wrzodziejącego zapalenia jelita grubego, anemii złośliwej, hemolitycznej, choroby Addisona ( niedoczynność kory nadnerczy) i wielu innych.

Wiadomo , że aktywna immunizacja może prowadzić do zaostrzenia już istniejącej choroby autoimmunologicznej, przewlekłego procesu zapalnego.Z tego powodu nalezy zdecydowanie unikać szczepień u tych osób, z wyjątkiem zdecydowanych wskazań życiowych (18).

Niewątpliwie kazda immunizacja wywołuje w ustroju wyrażne zaburzenie równowagi układu odpornościowego, a więc z pewnością ma również niekorzystny wpływ na choroby naczyniowe(18).

Nawet krótkofalowe obserwacje poszczepienne wykazały na przykład , ze 10-ciu na 1 milion Amerykanów zaszczepionych wirusem grypy, rozwinęło w pierwszym lub drugim tygodniu autoimmunologiczne, poszczepienne zapalenie mózgu (zespół Guillain-Barre'a)(19) .

Bardzo trudno jednoznacznie udowodnić, że aktywna immunizacja jest czynnikiem wywołującym choroby autoimmunologiczne, bowiem rozwijają sie one na przestrzeni dłuższego czasu i początek nie jest tak wyrazisty, a wiec łatwy do rozpoznania jak to ma miejsce w ostrych zachorowaniach, w niedługi czas po zaszczepieniu.Badania mające na celu wykazanie wymienionych związków przyczynowych nie zostały nigdy przeprowadzone,bowiem wymagałyby bardzo dużych nakładów finansowych,na które moga sobie pozwolić jedynie koncerny farmaceutyczne.Te z kolei nie są zainteresowane wynikami badań , które mogłyby potencjalnie zmusić do wycofania się z tak lukratywnej produkcji.

Patomechanizm

Poznanie patomechanizmu rozwoju chorób autoimmunologicznych w odpowiedzi na aktywną immunizację ustroju wydaje sie byc kluczowym zadaniem dla współczesnej nauki.

Znane zjawisko reakcji krzyżowych pomiędzy tkankami organizmu a przeciwciałami wytworzonymi wskutek inwazji obcych antygenów tłumaczy np mechanizm zapalenia wsierdzia po przebytej goraczce reumatycznej. Podobieństwo strukturalne pomiędzy tkankami wewnątrzustrojowymi a mikroorganizmami może wynikać z identycznosci budowy cząsteczek składowych wymienionych struktur.Z kolei przeciwciała mają na swojej powierzchni identyczne determinanty.To powoduje, ze pomimo wygaśnięcia choroby ostrej , wywołanej inwazją bakteryjną (paciorkowce), wytworzone w ustroju przeciwciała, zamiast pełnić jedynie role ochronną przed kolejnym zakażeniem, to stają się wrogiem wytworzonym przez własny organizm.Łączą się z komórkami wsierdzia wywołując jego zapalenie i dalsze konsekwencje pod postacią nieodwracalnej wady zastawkowej.

Jeśli poprzez iniekcję wprowadzamy obcy antygen, który wykazuje strukturalne choćby częściowe podobieństwa do tkanek w ustroju poddanym szcepieniu,zaindukowana produkcja przeciwciał może potencjalnie prowadzić do kazdego znanego i nieznanego jeszcze schorzenia natury autoimmunologicznej(20).

Należy podkreślić,że poddawanie szczepieniom noworodka jest wyrazem skrajnej ignorancji faktu, iż delikatna i jeszcze niedojrzała struktura układu immunologicznego tak doskonałej istoty nie potrzebuje ,a wręcz trzeba ją chronić przed szkodliwoscią “pseudo uzasadnionych”wielu medycznych poczynań. Podawanie dziecku coraz to większej ilosci szczepień , nierzadko w postaci jednorazowych wstrzyknięć, które maja jakoby chronić przed wieloma drobnoustrojami naraz, zasługuje na najwyższego stopnia potępienie. Wyobrażmy sobie co się dzieje , gdy nagle organizm otrzyma trzy szczepy wirusów naraz! W naturze nigdy nie ma takiej sytuacji.Jak organizm dziecka ma się skutecznie obronić przed tak stresogennym “atakiem” . Tym bardziej w jaki sposób młody, jeszcze nie w pełni dojrzały układ odpornościowy ma sobie skutecznie poradzić w walce z “potrójną armią”wroga? Takim przykładem jest szczepionka DTP(Diphteria-Tetatus-Pertussis),podawana w trzecim miesiącu życia.

Zwróćmy uwagę na dynamicznie wzrastające wskażniki obrazujące współczesną zapadalność dzieci na alergiczne schorzenia, choroby autoimmunologiczne, nierzadko od początku ich zycia.

Nie należy zapominać, że możliwe jest rozwinięcie się tolerancji na pewne antygeny, czyli dokładnie przeciwna reakcja do opisywanej wcześniej reakcji. To zjawisko jest wykorzystywane w procedurze terapeutycznego odczulania osób z katarem siennym czy astmą alergiczną. Pacjent otrzymuje stopniowane dawki alergenu(pyłki, roztocza,etc.) w celu wywołania “przyzwyczajenia”.

Na podobnej zasadzie organizm może rozwinąć tolerancję w odniesieniu do czynników, które normalnie by eliminował w związku z ich szkodliwą naturą.Tak więc osłabienie reakcji immunologicznej może prowadzić do braku reakcji obronnej przed obcymi patogenami czy też własnymi komórkami nowotworowymi(21).

“Rozkalibrowanie”systemu immunologicznego może być odpowiedzialne za rozwój nowotworów(22). Doswiadczenia na zwierzętach wykazały , że płód z jego niedojrzałym układem immunologicznym moze rozwinąć tolerancję w trakcie ekspozycji na antygeny(22).Dokładny czas w którym układ odpornościowy uzyskuje pełna dojrzałośc nie jest ścisle określony, bowiem podłoze genetyczne, jak równiez szereg czynników środowiskowych, w tym odżywianie odgrywają znaczaca rolę(21). Jesli chodzi o molekularny mechanizm tolerancji obcych antygenów, to wedle obecnej wiedzy nadal nie został on dokładnie poznany.Istnieje możliwosć rozwoju tolerancji ustroju na powierzchniowe antygeny komórek nowotworowych, zaindukowanej poprzez szczepienia,które wywołują reakcje krzyżowe z antygenami tkanki neoplazmatycznej.W konsekwencji komórki nowotworowe nie moga byc efektywnie rozpoznawane przez układ immunologiczny, a więc nie ulegają skutecznej eliminacji.

Czystość szczepionek

Wiele szczepionek produkuje się poprzez atenuowanie wirusów w zywych organizmach lub w kulturach komórkowych (kultury komórek nerkowych małp).Pomimo starań o uzyskanie czystości materiału, technologicznie niemozliwe jest absolutne, 100-procentowe wykluczenie ryzyka zakażenia innymi drobnoustrojami, jak wirusy (slow-virus,retro-viruses,onco-viruses,BSE,etc.)czy mykoplazmy, które sa poniekąd bardzo trudne do wykrycia(24).Należy dodać, ze okres utajenia chorób wywołanych przez takie przypadkowe zanieczyszczenia jest wystarczająco długi aby związek przyczynowy nie został stwierdzony.

Żywe szczepionki niosą wyższe ryzyko zakażenia innymi mikroorganizmami w porównaniu ze szczepionkami uzyskanymi poprzez procedury inżynierii genetycznej(19).

Żywe atenuowane szczepionki ulegaja w procesie ich produkcji nieznanym modyfikacjom genetycznym.Szczególnie jeśli są one niewielkie, typu lokalnych mutacji, ryzyko tzw.mutacji powrotnej i powstanie wirusa patogenetycznego Na przykład różnica pomiędzy szczepem Sabin a wirulentnym szczepem polyomyelitis tkwi w jednym dodatkowym nukleotydzie. Mutacje w kierunku neuro-wirulentnych szczepów obserwowano w przypadku szczepionek wścieklizny i doustnych polyo (Sabin-polyo)(19).

Ponieważ szczepionki podawane są miliony razy , całym populacjom przeoczenie kontaminacji wirusami,powrotnych mutacji,nowych mutacji wirusów atenuowanych lub niedostateczne osłabienie zywych patogenów moze sprowadzić dramatyczne konsekwencje u znacznej ilości ludzi(25).

Rozwój alergii.

W dzisiejszej praktyce pediatrycznej dokłada sie wszelkich starań by nie narażać niemowlecia na kontakt z alergenami w celu uniknięcia reakcji hyperalergicznych w póżniejszym czasie (np. neurodermatitis, katar sienny, astma , zespół hiperkinetyczny).Badania ponad 2000 dzieci wykazały, ze karmienie mlekiem krowim w pierwszych 9 miesiącach sprowadza 7-krotnie większe zagrozenie wystąpienia egzemy w późniejszym czasie(26).Z tego powodu błyskawicznie rozpowszechniła się masowa produkcja wszelakich hypoalergicznych produktów odżywczych .

Z drugiej strony noworodkom serwuje się tuż po narodzinach , bezposrednio do krwioobiegu obce proteiny (alergeny),które rzekomo mają je chronić.W krótkich odstępach czasu dzieci są faszerowane szczepionkami błonicy,teżca,ksztuśca,,polyo,hemophilus influenza,odra,świnka, różyczka i innymi.

Z jednej strony zalecanie przez lekarzy diety hipoalergicznej z eliminacją wielu produktów odzywczych , a z drugiej zalecanie całej masy szczepionek jest tak nielogiczne , że nie wymaga już chyba komentarza.

Pozytywne aspekty przebycia chorób okresu dziecięcego.

Okazuje się, ze choroby zakażne wieku dziecięcego niekoniecznie należy traktować jako zło bowiem moga odgrywać pozytywną rolę w sensie łagodzenia lub wyleczenia z choroby przewlekłej.Opisano przypadek 5-cio letniej dziewczynki z rozsianą, nie dająca się pokonać łuszczycą,u której ostre zachorowanie na odrę spowodowało zupełnie i trwałe wyleczenie(27)

Inne doniesienie mówi ,iż częstość występowania pasożytów i zakazeń malarią jest znamiennie mniejsza u dzieci, które przebyły odrę lub grypę przed 9 rokiem życia w porównaniu z grupą kontrolną.(28).

Istnieja dane ,przytoczone w Lancet(29),świadczące o tym , że osoby które nie przechorowały odry, albo nie rozwineły w pełni wysypki w przebiegu odry ,częściej zapadają na schorzenia autoimmunologiczne, łojotokowe schorzenia skórne, choroby degeneracyjne kości i niektóre rozrosty nowotworowe. Prawdopodobnie wysypka jest spowodowana cell mitigated immune response,która niszczy komórki zakażone wirusem odry.Jeśli ta reakcja przebiega właściwie, brak wysypki może wskazywać, że komponenty wewnątrzkomórkowe wirusa wymknęły się spod procesu eliminacji podczas ostrego zachorowania.To może później prowadzić do wyżej wymienionych chorób.Obecność specyficznych przeciwciał w czasie trwania infekcji zaburza normalną odpowiedź immunologiczną na obecność wirusa odry , szczególnie na rozwój specyficznej cell mitigated immunity oraz reakcji cytotoksycznych.Wirus odry znajdujacy się wewnątrz komórek nie zostaje wyeliminowany i wtórnie powoduje choroby ujawniajace się w wieku dorosłym.

Jesli zakazenie odrą ma miejsce w czasie, gdy przeciwciała przeciw temu wirusowi są obecne we krwi , tzn. w wyniku wcześniejszego podania szczepionki, albo podania gotowej surowicy z przeciwciałami,odpowiedz systemu immunologicznego na infekcję jest niepełna, co pozwala na przetrwanie wirusa w ustroju.

Jeśli zaszczepione dziecko zarazi się dzikim szczepem wirusa odry,istnieje mozliwość, ze zakazenie się rozwija ale nie zostaje rozpoznane, bowiem typowe objawy nie występują.Trudno określić jak często mają miejsce utajone postaci zakażenia odrą, jednak duże prawdopodobieństwo ich związku z późniejszymi chorobami powinno być rozważone w kontekście wartości i celowości stosowania szczepienia odry.

Poziom zabezpieczenia.

Większość rodziców, którzy szczepią swoje dzieci , jest przekonanych , iż dzięki temu ich potomstwo nie zachoruje.Niestety nie jest to prawda.

90%populacji w strefie Gazy zostało zaszczepione wirusem polyomielitis, a pomimo tego wybuchły tam dwukrotnie epidemie w 1974 i 1976 roku.Podczas pierwszej 34% , a podczas drugiej 50% dzieci , które zachorowały były wcześniej 3 lub 4-krotnie zaszczepione. Ogólnie stwierdzono zachorowanie u 18 na 100 tys. osób(30).

Populacja Węgier w 93% otrzymała szczepienie odry, a pomimo tego, doszło do epidemii w 1981 roku.W przeciwieństwie do poprzednich epidemii, 60% chorych była wcześniej poddana szczepieniu. Podczas kolejnej epidemii, od września 1988 do grudnia 1989 ,zanotowano 17 938 przypadków zachorowania na odrę (czyli 169 na 100 tys.) ,pomimo iz większość ofiar była wczesniej zaszczepiona.Wskaźniki zachorowań populacji szczepionych w 1971 i 1972 roku wynosiły odpowiednio 1332 i 1632 na 100 tysięcy.Ilość zachorowań na odrę wynosił 12 890(76%),a z tego 8 006(62%)osób było zaszczepionych(31).

Epidemia odry wybuchła w 100% zaszczepionej populacji 4200 studentów w trzech amerykańskich szkołach(32).Podobne doniesienia amerykańskie publikowano wielokrotnie (33),(34),(35),(36),(37).,(38).Również w Szkocji w latach 1991 i 1992 miały miejsce epidemie odry pomimo zaszczepienia 96%populacji szczepionką MMR(39).

Z kolei w Tennessee(USA)stwierdzano masową zapadalność na świnkę pomimo wcześniejszych szczepień(40).Na podstawie wielu podsumowań statystycznych stwierdzono iż szczepienie chroni przed zachorowaniem na swinkę w 75% (41),(42).



W podsumowaniu powyższych faktów nalezałoby się chyba głęboko zastanowić czy oczekiwane krótkoterminowe korzyści płynące ze szczepień sa warte ceny zdrowia, które potencjalnie mozna stracić w wyniku ich stosowania.Ograniczanie się do oceny jedynie krótkofalowych wpływów poszczepiennych znacznie zawęża swiadomość społeczeństwa w zakresie potencjalnych trwałych uszkodzeń .Przedstawianie nieprawdziwie dużego zagrożenia zapaleniem mózgu w konsekwencji zakazenia wirusem odry , a zatajanie potencjalnego zwiazku przyczynowego pomiędzy szczepieniem a zapadalnością na schorzenia reumatologiczne,autoimmunologiczne i nowotworowe stanowi oczywistą akcję promocji szczepionek.

Ilość zgromadzonych obserwacji wystarcza do wyciągniecia wniosku,iż dzieci radzą sobie znacznie sprawniej z chorobą zakaźną ,jeśli nie były wcześniej na nią zaszczepione, uzyskujac dzięki temu doskonałe naturalne zabezpieczenie przed kolejnym zachorowaniem.Inaczej dzieje się z dziećmi szczepionymi, u których w razie zakazenia mechanizmy obronne są niewydolne, czas choroby jest wydłużony i energochłonny.Przebieg całej choroby jest zawsze spaczony poprzez wpływ modulacyjny szczepionek na układ immunologiczny, który nie reaguje już normalnie na wtargnięcie drobnoustrojów do organizmu i nie jest w stanie skutecznie obronić się przed powtórnym, a nawet wielokrotnym zachorowaniem.

Nie trzeba byc lekarzem , by zauważyć jak wiele współczesnych dzieci , masowo szczepionych cierpi z powodu schorzeń alergicznych lub z łatwością zaraza się przy każdej okazji kontaktu z drobnoustrojami żyjacymi wokół nas na codzień. Zapadalność na “niekończące się“infekcje w populacjach dzieci “zadbanych szczepieniami”winna pobudzać świat medyków do zastanowienia się nad wiernością przysiędze Hipokratesa primum non nocere(po pierwsze nie szkodzić)

kontakt z autorem:nelly.radwanowska@poczta.onet.pl
Piśmiennictwo:

(1) Zastrof KD “Tetanus-Erkrankungen,Impfungen und Impfschaden in der Bundesrepublic Deutschland”1971 bis 1990,Dtsch med Wschr 118,1993,p1617-1620.
(2) Buchwald G”Impfen Das Geschaft mit der Angst.EMU,Verlag
(3) Forsey T”Mumps vaccines current status” J Med Microbiol.1994;41;p1-2.
(4) Miller E”Risk of aseptic meningitis after measles, mumps and rubella vaccine in UK children”Lancet, 341,April17,1993;p 979-994.
(5) Clare D”Families with support for vaccine compensation claim”BMJ,Vol 309,24,Sept,1994;p759
(6) Bendiner E “From Rabies to AIDS:100 Years after Pasteur,Hosp Pract,Nov 30, 1987,p119-142.
(7) Clarke JH” Practische Materia Medica,1994,S 1455
(8) Brandis H, Medizinische Mikrobiologie,1994,S 268
(9) Hawson CP;1991;Adverse effects of pertussis and Rubella Vaccines.National Academy Press,Washington,DC.
(10) Cooper LZ”Transient Arthritis after Rubella Vaccination”Am J Dis Child,1969,118;p 218-25.
(11) Lermann SJ”Immunologic response,virus excretion and joint reaction with rubella vaccine” Ann Intern Med,1971;74;p 67-73
(12) Spruance SL “Joint complications associated with derivates of HPV-77 rubella virus vaccine” Am J Dis Child;1971;122;p 105-111.
(13) Swartz TA;”Clinical manifestations according to age among females given HPV-77 duck rubella vaccine” Am J Epidemiol; 1971;94;p 246-251.
(14) Thompson GR ”Acute arthritis complicating rubella vaccination” Arthritis Rheum, 1971; 14; p 19-26
(15) Wallace RB, “Joint symptoms following an area wide rubella immunisation campain report of a survey”Am J Public Health,1972;62; p658-661.
(16) Stratton KR”Adverse events associated with childhood vaccines other than pertussis and rubella”J A M A,May 25,1994;271,No20,p 1602-1605.
(17) Kalden JR und Gerth HJ “Polymyalgia rheumatica und Grippe Impfung” DMW; 1992,117; p 1259
(18) Coulter H,1991,Dreifachimpfung,ein Schus ins Dunkle,Barthel und Barthel,Verlag(translation of Coulter's A shot in the dark)
(19) Kimman TG”Risks connected with the use of conventional and genetically engineered vaccines”Veterinary Quarterly.Aug 1992,Vol 14(3),p 110-118.
(20) Barnett LA”Molecular mimicry:a mechanism for autoimmune injury”FASEB J,Feb 1,1992;p 840-844.
(21) Friedmann A “Oral tolerance:A bilogically relevant pathway to generate periferal tolerance against external and self antigens”Chem Immunol,1994,58;p 259-290.
(22) Roitt IM,Immunologie,1991,S234ff.
(23) Classen,Innere medizin,1994,S 464.
(24) Rivera E,”A new method for rapidly removing contaminating micro-organism from porcine parvo virus or pseudorabies master-seed suspensions”Vaccine,1993,11(3),p 363-365.
(25) Brown F,”Review of accidents caused by incomplete inactivation of viruses” Dev Biol Stand,1993,81(1);p 103-107.
(26) Keller and Wiskott ,Kinderheilkunde,1991,S 380.
(27) Chakravarti VS, Lingam S, “Measles induced remission of psoriasis”Annals of Tropical Paediatrics,1986,6;p293-294.
(28) Rooth IB”Suppression of plasmodium falciparum infections during measles or influenza” Am J Trop Med Hyg, Nov 1992,47(5);p675-81.
(29) Ronne T”measles virus infection without rash in childchood is related to disease in adult life” Lancet Jan, 1985;p 1-5.
(30) Lasch EE,”Combined live inactivated polyovirus vaccine to control polyomielitis in a developing country five years after.”Dev Biol Stand, 1986,65;p 137-143.
(31) Agoes MM,”The 1988-1989 measles epidemic in Hungary:assesment of vaccine failure”,Int J Epidemiol,1992,Oct.21(5);p 1007-1013.
(32) Matson DO, “Investigation of a measles outbreak in a fully vaccinated school population including serum studies before and after re-vaccination”Pediactr Infect Dis J,Apr.1993;12(4);p 292-299.
(33) Marks JS,”Measles vaccine efficacy in children previously vaccinated at 12 month of age” Pediatrics,1978,62;p955-960.
(34) Marks JS,”Measles outbreak in a vaccinated school population”,AJPH,1987,4;p 434-438.
(35) Hersh BS,”A measles outbreak at a college with prematriculation immunisation requirementAm J Public Health,1991,81;p 360-364.
(36) Daivis RM,”A persistent outbreak of measles despite appropriate prevention and control measures”Am J Epidemiol,1987,126;p 438-449.
(37) Hitchins SS,”A school -based measles outbreak”Am J Epidemiol,1990,132,p 157-168.
(38) Gustafson TL,”Measles outbeak in a fully immunised secondary-school population”,New England Journal of Medicine.1987,316(13);p 771-774.
(39) Carter H,”Measles outbreak in Fife:which MMR Policy”,Public Health, Jan 1993, 107(1); p25-30
(40) Wharton M,”A large outbreak of Mumps in the postvaccine era”,J Infect Dis,Dec 1988,158(6); p1253-1260.
(41) Guimbao BJ”,Parotitis in postvaccination period”'Med Clin,1993,Apr.10,100(14),p559
(42) Suarez J,”Prevalence of anti-mumps TgG-antibodies in a Pediatric population”Enferm Infec Microbiol Clin,Mar 1992,10(3);p130-134.

Artykuł zostanie jeszcze poparty meldunkiem . C.D.N..

[Tiberium]

Meldunek jest długi przytaczam fragmenty , Tutaj źródło

[abi29]

Coś w tym jest. Po szczepieniu przeciwtężcowym miałam przełom tarczycowy, po doszczepieniu na WZWB zator płucny. Dla lekarzy fakt szczepień był bardzo istotny.
_________________
" Wszystko umiera, nawet ciała niebieskie; tylko marzenia są nieśmiertelne." Jalu Kurek